Laatste bericht...

Dit wordt wellicht mijn laatste bericht. De tijd is ongelooflijk snel voorbijgevlogen! En alhoewel ik nu wel zin heb om naar huis te gaan, besef ik ook dat ik hier nog 1000-en dingen wil zien en doen! Een reden om deze zomer terug te komen?

Vorig weekend kwam Dagmar langs... jammer genoeg was het slecht weer! Grijsgrauwe lucht, geen zon en miezelregen... geen weer om monumenten te bezoeken, in de stad te kuieren of naar het strand te gaan... Dan maar shoppingscentra plat lopen, een museum bezoeken, naar de film gaan en uren en uren kletsen! Ik was vergeten hoe fijn het is om met je vriendin te babbelen :-)!

Het Serralves museum was - hoe zal ik het zeggen- merkwaardig. Om te beginnen: een prachtig gebouw! Toen ik het zag, sprak ik de woorden: "Dagmar, dit wordt mijn huis!". Volledig mijn stijl! De kunst die er zich in bevond, is moeilijker te beoordelen... wat kan je immers vinden van een kartonnen doos die tegen de muur plakt, een scheve balk in een ruimte, elektriciteitsdraden die uit de muur komen, legboorden en papiertjes met typmachine letters? Het heeft ons alleszins een goeie portie giechelen opgeleverd :-)! Het park rondom het museum was heel mooi. Ik denk dat het in de zomer prachtig is!

Dit weekend kwamen Tom, Ruud en Monika op bezoek! In tegenstelling tot het vorige weekend was het nu stralend winterweer! Weg met die sjaals, jassen en koltruien... hello zonnebril!
De eerste avond hebben we dan ook vanop een prachtig strandterras, liggend in bean-bags met een overheerlijke porto in de hand naar de zonsondergang gekeken! Helemaal betoverend!

Nadien hebben we gegeten in een plaatselijk restaurant waar iedereen zich kostelijk vermaakte op de Latijns-Amerikaanse muziek van de live band. Grappig om zien hoe oude meneertjes staan te lonken naar groene blaadjes om hun benen eens los te schudden ;-)! Of hoe kunstmatig opgemaakte vijftigers staan te salsa-shaken! De sfeer was dus opperbest en het eten was erg lekker. Het dessert heb ik smakelijk opgegeten maar het moge gezegd worden... portugezen kunnen geen pannekoeken bakken! Mama... zet pannekoeken dus maar alvast op mijn thuiskomst-menu :-)!

De volgende dag hebben we wat gekuierd in de stad, casa da musica bezocht (werkelijk prachtig, zie foto's onderaan!), gepicnict in het park van palacio de cristal (samen met veel angstwekkende meeuwen en prachtige pauwen!) en een wandeling gemaakt langs het water.

Om wat euro's te besparen hebben we 's avonds gekookt in de jeugdherberg waar Tom, Ruud en Monika verbleven. Een erg leuke, gezellige jeugdherberg waar je je meteen thuis voelt! Een adresje om zeker te onthouden! Het eten was alweer overheerlijk! Scampi's (spotgoedkoop hier), ui, champignons, gourgette en pasta... jammie!

's Avonds zijn we gaan dansen in een club aan de overkant van de Douro. Grappig was dat de Portugezen werkelijk op elk nummer een dansje hebben! Uiteraard waren we veel te laat thuis (ik om 6.45u!) waardoor we de volgende dag allemaal een beetje stilwaren...

De volgende dag begon met een bezoekje aan mijn residentie om vervolgens koers te zetten naar het shoppingscentrum. Ruud heeft aldaar heel mooie schoenen gekocht... een ectht koopje! Daarna zijn we allemaal een beetje gaan rusten om 's avonds weer een overheerlijke maaltijd te eten in de jeugdherberg... thanx tommeke voor je kookkunsten! Dat was dan meteen ook het einde van het weekend... het was veel te kort!

Nog enkele sfeerbeelden:

Dag 1: wachtend op de sunset én onze capuccino op het strandterras

Dag 1: zonsondergang op Praia de Ingleses

Dag 1: de fameuze kerstboom na zonsondergang

Dag 2: bezoek aan moderne en absolutely fabulous Casa da Musica

Dag 2: bezoek aan Palacio de Cristal

Dag 2: wandeling langs de Ribeira

Dag 2: fris, monter en met volle moed beginnen we aan de klim van 240 trappen. Monika zag het niet zitten en heeft de Funicular genomen :-)!

Dag 2: eten kopen in mijn lievelingsshopping!

Dag 2: Ruud en ik klaar om aan de afwas te beginnen!

Zo, dan rest me nu enkel nog jullie te danken als trouwe lezers ;-)!
Misschien post ik nog een update over mijn terugreis!
Vele groetjes allemaal!
Tot over 5 dagen of meer!

Babs

Je ziet, ik ben het lachen nog steeds niet verleerd ;-)!

Nog 3 weken!

Jaja, 3 weekjes... in een oogwenk zal het nu voorbij zijn! So hang on to your braces want I' ll be back soon ;-)!

Deze week was een vreselijk stresserende week... de reden lees je hieronder:

Je kent dat wel, na een lange dag tokkelen op je laptop, besluit je er een einde aan te breien.
Je wilt je werk opslaan (waar je per slot van rekening een ganse dag aan hebt gewerkt)... het programma reageert niet meer!
Vreselijk vervelend want je bestand is niet opgeslaan...
Enfin, je hoopt dat de pc zo'n hersteld bestand zal weergeven eens je hem opnieuw opstart.
Je besluit dus te gaan slapen...
Je gaat naar Start... je wilt afsluiten maar er gebeurt niks...
Je duwt hem dan maar manueel uit in de hoop dat hij morgen zijn streken kwijt is.
Een beetje verveeld ga je dus naar bed... al je werk voor niks en dat met een deadline!
Je overigens afvragend waarom je computer blokkeert en niet wilt afsluiten...
De volgende ochtend word je ietwat nieuwsgierig wakker... nog voor je ontbijt besluit je je pc aan te zetten... en dan gebeurt wat je denkt dat nooit gaat gebeuren...
TOTALE COMPUTERCRASH!
In een glimps van zinsverbijstering zie je alle foto's, muziek, video's en kostbare bestanden aan je ogen voorbij flitsen!
Angst bekruipt je, je lichaamswarmteregulatie laat het volledig afweten, tranen springen in de ogen, je adem stokt, je verliest elk gevoel van realiteitsbesef om vervolgens totaal in paniek en half histerisch al je belwaarde op te bellen naar je zus die je eigenlijk ook helemaal niet kan helpen vanuit België!
Eens gekalmeerd probeer je je computerwinkel in België te contacteren... erg behulpzaam zijn ze niet (daar zien ze mij trouwens niet meer terug!) dus je besluit hier een oplossing te vinden!
Gewapend met laptop schuim je alle winkelcentra in Porto af.
Tegen de avond ben je volledig ten einde raad na de zoveelste teleurstelling dat ze je nergens kunnen helpen.
Volledig gefrustreerd besluit je naar de film te gaan... en neen, niet zomaar een film... wel de enige soort film die je in zo'n situatie kan redden: de nieuwste DISNEY! (en het mag gezegd worden: hij is werkelijk prachtig! Niet omdat Dr Mc Dreamy meespeelt, wel omdat het eerste kwartier je terugvoert naar de charmante Disney stijl van enkele jaren gelden: een "gewone" tekenfilm... )

Enfin, in het shoppingscentrum aangekomen waar de tofste bioscoop is, stoot je totaal onverwacht op het ziekenhuis der computers: PC CLINIC! Hoera, je reddig is nabij! Verrukt ben je... tot je de diagnose krijgt: volledige C-schijf besmet met virussen! Zelfs je anti-virus programma is besmet! Jeetje...

Resultaat van mijn bezoek? Computer volledig geformateerd (lees: geen Word ofzo meer, geen I-Tunes, geen games, geen Flash,...) en 150 euro armer! Gelukkig had ik pas een back-up gemaakt... enkel de recentste bestanden zijn verloren!

Moraal van het verhaal? Lime Wire is heel leuk want gratis muziek! Maar het helpt je volledige pc om zeep! Frustrerend, zeker als je denkt wat ik met die 150 euro had kunnen doen!

Mijn laptop heeft de eenzame overnachting in het pc hospitaal gelukkig goed doorstaan. Hij is ondertussen weer in mijn bezit... vanaf nu kan ik wel enkel in het Portugees en Engels met mijn computer communiceren, maar ja... en hij heeft geen enkele software meer maar dat valt wel weer in zijn plooien :-)!

Vele groetjes!
Babs